పాపం--పిల్లనగ్రోవి

వెదురుకు తెలియదు తనలో చేరిన ఊపిరి ,
ప్రాణం పోసుకుని నాదమై వెలువడుతుందని,,,
జగన్నాటక రంగంలో పాత్ర ధారినావుతానని,
వూపిరున్నంత సేపే తానూ మురళినని,,
అది లేక తానుత్త ,,వేడురునేనని !!
పలికించిన కొన్ని నాదలతోనైన ,అనుభూతులెన్నో పొంది,,
మహాభాగ్యంగా పదిలంగా దాచుకుంటూ
మాయా మోహంలో పడి ముచ్చట పడుతూంది,,
పాపం మురళికి తెలియదు,,తానుత వెదురుబడ్డ నేనని,,!!
కేరుమన్న ఏడుపుతో,ఆడిన శ్వాస ,
గంభీర నిశబ్దాన్ని చేరేదాక,
తపనతో ఆగని ఆరాటం జీవితం!!
శీతల పవనాల కూర్వలేక ఉన్ని నాశ్రయించే కోమల దేహం,
మంచుముక్కలపై ఎట్లు పరున్దేనో,,
వేడి గాడ్పులకే వదలేటి దేహం,
చితి మంటల సేగాలనేట్లోర్చేనో,,
పరుల కలతలకే కన్నీరోలికే ఆర్ద్రత తన వారి శోకమేట్లోర్చేనో,,
విధి కదా వింత సృష్టిలో,
మృత్యువే కదా వరం జన్మలో!!


ఐ అం